De Bewindroos

Traject van een bewindvoerder

Spoorboekje bewindvoerder

Ik was afgelopen zaterdag weer eens bij het mooiste station van Nederland. En terwijl ik foto’s maakte bedacht ik dat bewindvoerder zijn overeenkomsten heeft met een station. Ga maar na: alle lijnen in het leven van iemand komen met of zonder vertraging of omweg altijd wel bij de bewindvoerder terecht. Het is dan aan de bewindvoerder om ervoor te zorgen dat iemand uitstapt, overstapt of blijft zitten (als het station van bestemming nog niet bereikt is).

We weten allemaal dat dit een grote druk(te) met zich meebrengt en ook een grote verantwoordelijkheid. Die verantwoordelijkheid is logisch, je bent een wettelijk vertegenwoordiger. Dat van die grote druk(te), daar wil ik het nog een keer over hebben. Want de vergelijking die ik hierboven gaf is meteen ook de enige overeenkomst tussen bewindvoerder zijn en een station. Want alle lijnen worden door meer machinisten bestuurd en niet door maar één. Waarom wordt van een bewindvoerder dan vaak wél verwacht dat hij alle lijnen zelf bestuurt?
Misschien kunnen we met elkaar bepalen welke lijnen wij zelf besturen en welke lijnen door een ander worden bestuurd. En dat daarmee ook meteen het verschil tussen gewone taken en extra taken duidelijk wordt.

Reist een cliënt zonder noemenswaardige vertraging in één keer van A naar B dan lijkt het mij onze taak om op dat stuk zijn zaken te regelen. Blijkt jouw cliënt op B toch niet te kunnen krijgen wat hij nodig heeft? Dan stapt hij over naar C en regelt iemand anders zijn zaken op die route. En stapt jouw cliënt onderweg uit en komt hij nooit aan op B. Dan lijkt mij dat er sowieso meer aan de hand is dan wat een bewindvoerder kan en mag regelen.

Ik zie het al voor me hoor: een bewindvoerdersspoorboekje! Waarbij uiteraard wel ruimte blijft om het individuele belang van de cliënt voorop te stellen. Ik denk dat met zo’n spoorboekje het ook voor de Rechtspraak makkelijker wordt om eenduidig te beslissen op verzoeken om extra beloning.

Ik weet dat het uitvoeren van een bewind niet zwart-wit is. Dat het vaak aankomt op details, nuance en individuele belangen. Neemt niet weg dat ik echt denk dat iedereen profiteert van een duidelijk spoorboekje.